Приносящая сны

YA ne zabyl svoe imya, prosto ne mogu ego vspomnit. Milostivoe vremya zaporoshilo slovo beskonechnoy utrenney nezhnostyu i vecherney pechalyu, i mne pokoyno zhivetsya bezymyannym v etom rayskom ugolke. YA zhelal by ostavatsya na Zemle neuznannym do poslednego vzdokha. I eto bylo by dostoyno ee krasoty No mne ne suzhdeno umeret. I rano ili pozdno imya budet otkryto. Pochemu zhe ne nazvatsya seychas, kogda eto nuzhno i mne, i tebe?!